ازپسرک شاعروعاشق پیشه ی شهرم پرسیدم عاشقی یعنی چه.........

گفت یعنی لرزیدن دل وبی تاب شدن جان درره زیبائی بی هیچ خواهش وتمنائی.............

یعنی.لطافت بوسه ی مادرانه ی خورشیدبر زمین بی هیچ تقاضائی...

یعنی.مهربانی ی نگاه دشت به درختان وچشمه ساران بی هیچ امتیازی..............

یعنی.طراوت بارش باران وسپیدی ی برف درکوهساران بی هیچ چشم داشتی...........

یعنی.شوربلبلان درنغمه سرائی ونمایش باشکوه گلها بی هیچ معامله ای..........

یعنی.سکوت دریاوسرودموج درمراسم بدرقه ی آفتاب بی هیچ مزدی..................

یعنی.کودکی ی معصومانه ی بزرگان درقهقهه ی مستانه ی مهتاب وستارگان

بی هیچ قیدوبندی.....................

یعنی سخاوتمندی هستی درپخش رایحه ی آزادی وعشق برای زندگی

بی هیچ پاداشی.................

وخلاصه عاشقی یعنی نثارکردن عشق وپاشیدن عطرمحبت

ودوستی بی هیچ منتی..................

به اعتمادبیدهای مجنون نظرکنیدکه چگونه گیسوان بلندخودرابدست نوازشگر

بادمی سپارندوبانجوای دلنیشن اوبی هیچ ترسی به رقص درمی آیند...........

به سروهای آزادوقدکشیده نگاه کنیدکه چگونه برای سپاس ازهستی دستهای سبزخود

رابرای نیایش به آسمان بلندمیکنند............

به گلهاونهالهای کوچک که ازدل سنگهای محکم وسخت زنده بودن وزیبائی ی خودرابه

به رخ میکشندبیاندیشیدوزندگی رادرآن جستجوکنید..............

به شکوه نوریک شمع دردل سنگهاوصخره های توچال پائین ترازشیرپلاکه درسحرگاهان

نورافشانی میکندتوجه کنیدکه چگونه ازفاصله ی هزاران متری در

سکوت و بی خبری میسوزدوآب میشودوروشنائی می بخشد..........

همیشه بهشت راجائی رویائی ولذت بخش بی هیچ دردوغمی توصیف نموده ایم هستی ی

بی انتها بهشت راهدیه کرده برای رسیدن به آن کوله باری پراز صداقت واحترام

وهمتی والا واستوارمیخواهدبهشت دردل کوهستانهای رویائی وطبیعت ناب آن

جریان وحیات داردوطالبش را درآغوش جذاب مه سواربرابرهای

بازیگوش به بیکرانها به کهکشانهابه جاودانهامیرساند.....

باورکنیدبهشت اینجاست وجای دیگری دنبالش نگردید.........